Woord 095
Vanaf mijn twaalfde (1974) schreef ik stiekem liefdesromannetjes. Niemand mocht ze lezen. Ze gingen over mooie meisjes die om de haverklap flauwvielen – het toppunt van Chinese vrouwelijkheid – en gevoelige jongemannen die zuchtten en zaagden onder de maan omdat ze hun droomprinses niet te pakken konden krijgen.
Op mijn zestiende (1977) schreef ik lange gedichten. De regels rijmden op geen enkele manier op elkaar, ook al was ik gek op rijm en ritme. Aan mij ontbrak helaas het geduld om de regels keurig op rijm te zetten. Met pijn in mijn hart besefte ik dat ik niet kon dichten.
Vindplaats: Lulu Wang over zichzelf - Bij Vassalucci
Woorduitleg: haverklap/elk ogenblik - telkens weer - dikwijls
Woord 095 - haverklap - Woe 04/05/2005
0 Comments:
Een reactie posten
<< Home