Woord 482

verzameling

Naar de precieze redenen waarom men in het verleden een groep boeken, drukwerken of andere documenten de vrij algemene titel ‘verzameling’ meegaf, moeten we meestal gissen. Soms kwam het materiaal uit de nalatenschap van één persoon en was het zo divers van aard dat de vlag ‘verzameling’ de lading het best dekte. Dan betekende het iets in de trant van ‘wat door een en dezelfde persoon is verzameld’. In andere gevallen betekende het een reeks werken van dezelfde aard, of divers druksel dat allemaal op een onderwerp of auteur betrekking had, of van dezelfde drukker afkomstig was. Je krijgt ook wel eens de indruk dat een bibliograaf er gewoon geen raad mee wist en het dan maar de algemene term ‘verzameling’ meegaf. Dit gebeurde vermoedelijk vooral in de gevallen dat na rubricering van een schenking of aankoop een aantal stukken overbleef, waarvan men op dat moment niet wist hoe dit anders te beschrijven. Een voorbeeld: ‘Verzameling van rijmprenten’; in het onderhavige geval gaat het om slechts twee stukken!

Vindplaats :
Nieuw Letterkundig Magazijn - Uitgave van de Maatschappij der Nederlandse Letterkunde. Uit Nieuw Letterkundig Magazijn 17 (1999), p. 5-9: De grabbelton van de Maatschappij - Carla van der Poel