Woord 562

brug

Honderden keren al reed ik over de Ponte Buriano en telkens weer dat vreemde gevoel: hier rijd ik buiten de tijd. Meer dan zeven eeuwen lang dokkerden alleen maar karren en koetsen over de zowat oudste brug van Toscane. De Etrusken van Arezzo, die de bronzen Chimaera of de Arringatore uit het Florentijnse museum maakten, staken hier de Arno over en hoog boven haar rechtoever volgden zij de rivier op de zuidwestkant van de Pratomagno tot in Fiesole. De brug van de Romeinen is er niet meer, maar het lange rechte stuk weg vanuit Arezzo begint vanaf Quarata te kronkelen om voorbij de brug de bochten van de Etrusken te volgen tot in Florence. Het is de consulaire Cassia Vetus, die de moerassen van het Arnodal ontweek. Nu overspant de Romaanse Burianobrug de rivier met zeven wijde bogen en kijkt me in de waterspiegel uit evenveel ogen aan.

Vindplaats: Patrick Lateur on-line – Tussen huis en brug – Toscaanse notities