Woord 229

val


In:
" Het verrassende aan zijn werk ligt in het samengaan van een door en door Vlaamse sfeer met een haast revolutionaire theaterschriftuur. De setting, de personages en de verhaallijn zijn bij Vanluchene over het algemeen weinig spectaculair. Vanluchenes stukken spelen zich meestal af in onooglijke West-Vlaamse oorden als Emelgem, 'ergens tussen Lichtervelde en Lendelede' of Risquons-tout (al passeert er altijd wel een personage langs Italië, Zwitserland of Duitsland). De verhaallijn is opgehangen aan de banale gebeurtenissen in de levens van "stervelingen zonder noemenswaardige bijzonderheden." Anekdotes zijn dan ook fundamenteel in het werk van Vanluchene, al staan ze niet ten dienste van een realistische milieuschets of een gezellige vertelavond.
Vanluchene trapt niet in de val van het vrijblijvend oproepen van de couleur locale van zijn Vlaamse personages. Hij verwijst wel naar 'La Flandre Profonde', maar het is hem niet om een geromantiseerd Vlaanderen te doen, wel om een geproblematiseerd Vlaanderen, dat worstelt en collaboreert met de vooruitgang. Zijn stukken dragen trouwens meer en meer de sporen van de wereld van vandaag. Prinsenhof en Risquons-tout worden doorkruist door een autosnelweg."

Vindplaats: ergens in de rijke archieven van De Tijd; seizoen 2002-2003

Woord 229 - val - Vr 21/10/2005