Woord 251

torenhoog


In:
"En weer blijkt hier zijn genialiteit. Brouwer doet het niet zoals de anderen, maar op zijn eigen, meesterlijke manier. Zeker moet hij reeds in Holland de landschapsschilders Isaïas van de Velde, Cornelis Vroom, Jan van Goyen, Hercules Segers gekend hebben, ook Pieter Molyn en de uitstekende Salomon Ruysdael, maar hij doet hen niet na. In Antwerpen was hij bevriend met o.a. Joos de Momper, doch hij mag niet met hem vergeleken worden; hij staat er torenhoog boven. Alle Brouwer-critici zijn het erover eens dat hij, in de weinige landschappen die hij ons heeft nagelaten; - een twaalftal volgens Höhne, negentien volgens Bode - ons het uitzonderlijke van zijn kunnen heeft getoond. Bode verwijst naar Constable, Corot en Manet, maar voegt er aan toe dat Brouwer zo veel meer is. Schmidt-Degener schat hem nog hoger en zegt het volgende: 'het feit dat Brouwer als landschapschilder uitmunt, verhoogt aanmerkelijk zijn prestige … In deze uiterst spontane werken schittert zijn genie op de meest rechtstreeksche, meest overtuigende wijze. Nooit voelt men zich zó na bij den meester, dan wanneer men zich dompelt in de natuur, zooals hij die zag'.En verder zegt hij nog: 'Nooit is Brouwer oorspronkelijker geweest en meer zijn tijd vooruit, dan in deze landschappen… In die lichte zorgelooze momentjes, openbaart Brouwer ons een ziel van gansch Giorgioneske sereniteit'.

Vindplaats: "Zijn landschappen" (over Adriaen Brouwer) (De grote meester van de kleine werkjes, een online-boek van Florent Van Ommeslaeghe.)

Woord 251 - torenhoog - Za 12/11/2005