Woord 484
Ik kan beter zeggen wat ik van de Nederlandse dichters heb geleerd. Dat is een hele hoop. Een soort ‘stijlbewustwordingsoefening’. Ik heb namelijk het gevoel dat Vlaamse dichters van nature meer geneigd zijn om te zingen en breed en lyrisch uit te halen in hun taal. Dat kan een mooie eigenschap zijn, maar het kan ook mystificerend werken op de verkeerde manier. Verhullen of omfloersen is iets waar je Nederlandse dichters veel moeilijker op betrapt. Ze hanteren een heldere duidelijke taal, maar soms missen ze dan weer het spelplezier.
Vindplaats: Interview van Sylvie Marie met Els Moors op Meander
0 Comments:
Een reactie posten
<< Home