Woord 517

mainstreampulp

Voor de centen moest ik dat alleszins niet doen want in de warrige bedrijfscultuur , de schimmige Realiteiten in de uitgevershoofden was internet nog steeds een bedreiging voor hun Tanende Handel in Papier in plaats van een opportuniteit. Zij zagen allen meer brood in het afstoten van verlieslatende literatuur ten voordele van vertaalde mainstreampulp, de evolutie van auteur naar schakeltje in het productieproces was bijna rond, -niet bepaald het ogenblik om te komen zeuren over nieuwe technieken en maatschappelijk relevantie- het enige wat nog ontbrak was een degelijke opleiding tot productieeenheid, maar ik hoor van Breukers net (zie hier) dat men daaraan werkt. Enkele auteurs hadden zich al pro-actief omgeturnd naar een bedrijf om hun winstmarges te verhogen, hen restte enkel nog ten gepaste tijden hun verantwoordelijkheid op te nemen dan wel op telegenieke wijze publiekelijk iets te hebben van, en geheel asorti met de Tijdsgeest hun tekstkapitaal te consolideren in een multimediaal (de radio, de tv, de website, het dagblad, de lokale boekhandel, het stad) geensceneerde Aanwezigheid. De erfenis van de oude letteren kon nog dienen als imponerend kastvulsel ( “Het Verdriet van België” als best verkopend ongelezen boek, en het begrijpelijke persoonlijke sjagrijn van Claus bij het verramsjen van zijn laatste bundels) in zijn en wezen koopt de consument enkel producten van deze spookachtige verschijningen die her en der in de media opduiken en dus een zekere rénomme hebben.

Vindplaats: Dirk Vekemans in Parlan.doc (13)