Woord 890

Vr 29/10/2010 – Woord 890 – salontafel

salontafel


Het is donker buiten en binnen brandt enkel de sfeerverlichting. Ik laveer wat tussen de paar ingepakte dozen met niet-veel-nodig-spullen. Uit wraak op mijn bovenbuurman - een student die, sinds hij weet dat ik volgende maand hier niet meer woon, zijn beatmuziek loeihard zet - staat Van Morrison veel te luid. Ik stroop mijn mouwen op en begin aan het echte werk. Terwijl ik wat meezing, op Moon Dance zelfs meedans, gaat het meubilair aan de kant, rol ik het tapijt op (de kat begrijpt niet waarom de grond onder zijn poten plots begint te schuiven) en stapel ik de salontafel op de zetel. Het is zwaar werk en af en toe drink ik rechtstreeks uit de fles Moët die ik gisteren samen met vrienden kraakte ter herinnering aan T die eind augustus ons te vroeg verliet.

Vindplaats: Dagboek van een leek (2) op Bewegende Bouwkunde