Woord 260

pienter

Nu lijkt ‘allene’ zeggen in plaats van ‘alleen’ – om het bij dit voorbeeld te houden – misschien te afgeborsteld, te onrealistisch, te weinig. De renner die hij neerzette leek mij te pienter. Waarom zou zo’n fietsende bolleboos dan ‘allene’ zeggen in plaats van ‘alleen’? Hij sprak een taaltje dat niemand anders spreekt. Het is balanceren op een smalle koord, ik weet het, en misschien net daarom is zo’n gedicht – als je het toch niet goed kan brengen – een typisch stilleesgedicht.

Vindplaats: Philip Hoorne in zijn verslag over Sappho 2005

Woord 260 - pienter - ma 21/11/2005