Woord 492

limiet

Afgelopen dinsdag gebruikte ik spontaan het woord 'supracultuur'. Ik ben op zoek naar een manier om te benoemen dat in experimentele kunsten het niet per se gaat om positionering binnen een cultuur, maar om het zoeken naar de limiet van de cultuur waar je in leeft. Enkele google-zoekacties suggereren me dat deze term supracultureel en supracultuur niet een vast gebruik heeft. Termen als deze komen wel in uiteenlopende discussies naar voren: als een "hogere fase" van intercultureel, maar ook als verwijzend naar een vaste waarheid, een religieuze bijvoorbeeld, die boven alle culturen staat. Helemaal blij met dit woord ben ik dus nog niet. Helpt iemand me aan een woord dat ik beter kan gebruiken? Het gaat om een term die staat voor de openheid vanuit een cultuur en die ik kan allieren aan de experimentele houding. De term moet niet suggereren dat het gaat om het afwijzen van welke cultuur dan ook maar dat het gaat om een verlangen naar een inzicht in iets wat achter de bestaande cultuur ligt, vanuit een bestaand centrum reikend naar de grenzen, een term ook die strategisch zichzelf als dieper dan de term 'intercultureel' kan opstellen, zodat iedereen kan zien dat interculturaliteit alleen afhankelijk van deze term denkbaar is.

Vindplaats: Samuel Vriezen over Hypertoegankelijkheid