Woord 551

heuveltop

Een tentoonstelling van hun middeleeuwse kunstwerken in Brugge in 1902 die hij bezocht met Gustave van de Woestyne, zal blijvende sporen nalaten in de kunst van De Saedeleer. Zijn Vlaamse landschappen zijn op een zeer minutieuze wijze geschilderd en hebben dikwijls een symbolische waarde. Zijn bekering tot het katholicisme en een innerlijke loutering zouden deze verandering van stijl begeleid hebben. In 1908 vertrekt hij naar Tiegem in de Vlaamse Ardennen, waar hij tot aan het begin van de Eerste Wereldoorlog in dezelfde realistische stijl veel intieme, tijdloze landschappen schildert. Van 1914 tot 1920 verblijft De Saedeleer in Wales waar hij, losgerukt uit zijn vertrouwde omgeving, een zwakke en meer decoratieve productie toont. Na 1920 vestigt hij zich in Etikhove. Vanop de heuveltop waar hij woonde, overzag Valerius een weids landschap, dat hij tot aan zijn dood op een grootse, precieze manier een bijna religieuze impact wist mee te geven op zijn doeken.

Vindplaats: Retrospectieve Valerius de Saedeleer bij Cultuurweb