Woord 638

labyrint

Ik wil nog even teruggaan naar het labyrint. Dat is het hoofdthema van ‘Marienbad’. Het hotel en de tuin vormen een gesloten wereld, er is geen uitweg, geen horizon. De vrouw (de oude Delphine Seyrig) kan alleen maar wegvluchten in een ander, parallel labyrint. Het eerst labyrint is waarschijnlijk dat van het leven; het tweede, waar ze alleen blijft met de man, haar bevrijder, is dat van de dood. Deze absurde uitweg was haar een jaar voordien, in Marienbad of in Karlsbad, wie zal het zeggen, reeds ‘uit de doeken gedaan’. Een ander aspect van het labyrint, naast de dood en het leven, is het spel, met name het kansspel. En dus ook de kans, het toeval. Fascinerend is de man die nooit verliest.

L’ANNEE DERNIERE A MARIENBAD - Martin Pulaski, Dagboeken, 1979