Woord 356

ballast



Briek



De drinkbus van de flandrien rust
in de houder als in een vuist. Hij zegt
niet veel. Zijn woorden weten beter.
De bluts en de buil is wat hij hebben wil
en heel veel drek en slijk en regen.

Geef hem ballast mee om weg te keilen
op het einde. Geef hem zieletogen.
Kanarieberg of Paddenstraat. Foreest
of Kwarement. Er zit een Briek in elk
van ons. Elke helling wil hij op. Hij kent

geen mededogen. Hij kreunt en steunt,
houdt niet van acteren. Hij speelt
alleen Zichzelf en telkens weer,

telkens weer is het er over.




Vindplaats: Zoals het licht een late foto.

Briek, een gedicht n.a.v. de Belgische start van het nieuwe wielerseizoen.
Zie voor Megabike- en andere nonsens ook nog Het hart van Bitossi.

Woord 356 – ballast – za 25/2/2006